Καρναβάλι = Αναμνήσεις Ζωής

Μες τη Λεμεσό μας και πάλι… μας ήρθες και φέτος Ξανά...

Λεμεσιανή με "Λ" κεφαλαίο.

Κάθε χρόνο 2 μήνες τουλάχιστο πριν το καρναβάλι η συζήτηση του Λεμεσιανού είναι τι θα ντυθεί φέτος και σε πιο άρμα θα παρελάσει. Μα γίνετε να περάσουν οι Απόκριες και να μην αλλάξεις τουλάχιστο 3 διαφορετικές στολές; Κάτι τέλος πάντων...

Ένα καπέλο, ένα αστείο περουκάκι. Έτσι είμαι εγώ πάντως.

Από πάντα ερωτευμένη με τη συγκεκριμένη περίοδο. Από το 1996 λαμβάνω μέρος στη παρέλαση και η αναζήτηση του καλύτερου κουστουμιού για μένα είναι μεγάλη υπόθεση. Θέλω χρώμα, θέλω φανταχτερά καπέλα, πολύχρωμα υφάσματα και φυσικά καλή παρέα. Είναι χαρά για μας τους Λεμεσιανούς αυτή η διαδικασία. Το έχουμε στο αίμα μας και δεν μας κουράζει καθόλου.

Καρναβαλίστρια από μωρό λοιπόν…

Με θυμάμαι από παιδάκι να περιμένω με ανυπομονησία αυτό το 10ήμερο.

Θυμάμαι τη Γεωργούλα μου (μανούλα), να μας πηγαίνει εμένα και τον Αντρέα σε όλα τα καρναβαλίστικα πάρτι της πόλης. Να μας μαθαίνει να είμαστε στο κλίμα των ήμερων. Να μας μαθαίνει πως η χαρά και η ξεγνοιασιά είναι δικαίωμα όλων καθημερινά και ειδικά τις μέρες του καρναβαλιού. Να πηγαίνουμε με τα αγαπημένα μας ξαδέρφια από πολύ μικρά με τους γονείς μας σαν ‘πελλόμασκες’ σε φιλικά σπίτια και θυμάμαι μόνο γέλια και χαρούμενα πρόσωπα.

Παιδικές αναμνήσεις που κάθε χρόνο τέτοια εποχή με παίρνουν πίσω σκεπτόμενη πόσο τυχερή ήμουν και είμαι για τους γονείς μου και πως έτσι θέλω να με θυμάται και μένα ο Άρης.

Περάστε όμορφα λοιπόν… Λίγες μέρες έμειναν για να αποχαιρετήσουμε και αυτό το Καρναβάλι. Δημιουργείστε αναμνήσεις με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και...

“Γλεντήστε όλοι παιδιά, τρελή χαρά γιατί τα νιάτα φεύγουν, δεν γυρίζουν πια."